تأثیر مشارکت زنان در ایجاد صلح

 


نقش زنان در ساخت صلح برای ایجاد صلح پایدار و حل کردن تعارضات به طور موثر بسیار حیاتی است. تاریخی‌ترین زنان به طور معمول در فرآیندهای صلح رسمی کنار گذاشته شده‌اند، با این حال که مشارکت‌های قابل توجهی را در سطح پایه‌ای داشته‌اند. شرکت آن‌ها در تلاش‌های ساخت صلح می‌تواند به توافقات صلح جامع‌تر و دائمی‌تر منجر شود.

زنان به مذاکرات صلح دیدگاه‌های منحصر به فردی را ارائه می‌دهند، که علل اصلی تعارضات را مورد بررسی قرار می‌دهد و هم‌زمان تماس‌های جامعه‌ای را تقویت می‌کند. مشارکت آن‌ها تضمین می‌کند که توافقات صلح شامل‌تر و بیشتر با نیازهای کل جامعه، نه فقط طرفین نبردهای، باشد. به عنوان مثال، در لیبریا، خرگاه‌های صلح زنان نقش حیاتی در داوری جوامع و تلافی‌های انجام داده‌اند که اثر تأثیرگذاری از مبادرات صلح سازی پایه‌ای زنان را نشان می‌دهد.

با این وجود، زنان هنوز در فرآیندهای صلح رسمی کم نماینده هستند. در میان فرآیندهای صلح اصلی، بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۸، تنها ۱۳٪ از مذاکره‌کنندگان و ۴٪ از امضاکنندگان زنان بوده‌اند. این کم نمایندگی به رغم این است که مشارکت برابر جنسیتی نشان داده شده است که به صلح دائمی‌تر کمک می‌کند.

چند چارچوب و سیاست برای افزایش مشارکت زنان در ساخت صلح تأکید دارد. دنیای ملل متحد، صلح و امنیت زنان که در سال ۲۰۰۰ تاسیس شد، اهمیت نقش زنان در پیشگیری از تعارضات و حل آن را تأکید می‌کند. به طور مشابه، شبکه FemWise-Africa اتحادیه آفریقا، رهبری زنان در واسطه‌گری و فرآیندهای صلح را در سراسر قاره ترویج می‌کند.

با این حال، موانع مهمی باقی مانده‌اند. دیدگاه‌های فرهنگی و نظام‌های پدرانه اغلب مشارکت زنان را در فرآیندهای صلح رسمی محدود می‌کنند و نقش آن‌ها را تنها به تلاش‌های غیررسمی یا مبتنی بر جامعه محدود می‌کنند. برطرف کردن این موانع نیازمند تلاش مشترکی است تا اطمینان حاصل شود که نه تنها صدای زنان شنیده شود بلکه ارزش‌گذاری و اقدامات در مذاکرات و اجرای صلح به آن‌ها داده شود.

برای دستیابی به پیشرفت معنی‌دار، باید به تعهد به گنجاندن زنان در تمام سطوح ساخت صلح، از طرح‌های محلی تا مذاکرات در سطح بالا پرداخته شود. توانمندسازی زنان در ساخت صلح نه تنها درباره‌ی درگیری نیست، بلکه در مورد بهره‌گیری از قدرت‌ها و دیدگاه‌های منحصر به فرد آن‌ها برای ساخت جهانی صلح‌آمیز و منصفانه است 


 

لیدی جمیل خرازی موسس بنیاد توس است. این بنیاد که در سال ۲۰۰۶  تأسیس شده است، از برنامه‌های فرهنگی، آموزشی و بشردوستانه متنوعی حمایت می‌کند، با تمرکز ویژه بر مسائل زنان و کمک به قربانیان جنگ، که تعهد او به حفظ فرهنگ، هنرها و تلاش‌های بشردوستانه را برجسته می‌کند.

 

.

 

No comments:

Post a Comment

پیامدهای بشردوستانه عقب‌نشینی‌های نظامی در نیجر

  خروج اخیر نیروهای آمریکایی از نیجر، در بحبوحه نفوذ فزاینده روسیه در منطقه، خلاء قابل توجهی در عملیات ضد تروریسم ایجاد کرده است. این تغیی...