روز ۱۸ مارس روز بین‌المللی مهاجران است. این روز فرصتی است که در آن می‌توان بر حقوق مهاجران در تمام نقاط دنیا پای فشرد. این روز توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای جلب توجه به کنواسیونی است که در تاریخ ۱۸ دسامبر ۱۹۹۰ تصویب شده ولی تا به امروز بخاطر آن که به اندازه کافی توسط کشورهای عضو تصویب نشده بی‌اثر مانده است.
نام این کنوانسیون عبارت است از حمایت از حقوق تمام کارگران مهاجر و اعضای خانواده آنها، کسانی که در طول مدت مهاجرت کار کرده‌اند. این کنوانسیون بر آسیب‌پذیر بودن این مهاجران و اعضاء خانواده آنها تاکید می‌کند.
از میان ۱۷۵ میلیون مهاجر در دنیا ۱۵ میلیون در اروپا زندگی می‌کنند.
این کنوانسیون از تاریخ اول ژانویه ۲۰۰۳ به مرحله اثرگذاری رسید. تا به امروز ۲۷ کشور این قانون را تصویب کرده‌اند. ولی جالب اینجاست که در میان این کشورها هیچ کدام از کشورهای صنعتی دیده نمی‌شوند و کشورهایی که امضاء کرده‌اند کشورهای منبع مهاجرت هستند.
از سالهای ۱۹۹۰، وضعیت شکننده حقوق مهاجران روز به روز بدتر شده است. اتحادیه اروپا به شهروندان عضو این اتحادیه امکان آن را میدهد که آزادانه جابجا شوند ولی همزمان قوانین مربوط به پناهندگی و اقامت را روز به روز دشوارتر می‌کند. این در حالی است که معاهده آمستردام تاکید بر اصل عدم تبعبض بر اساس ملیت تاکید می‌کند.
با بدتر شدن وضعیت حقوق مهاجران، سازمان ملل متحد و خیلی از سازمان‌های وابسته به اتحادیه اروپا و جامعه مدنی بر اهمیت این کنوانسیون تاکید می‌کنند.
No comments:
Post a Comment