در
بسیاری از مشاغل تا مدتی طولانی زنان به نسبت مردان از حقوق یکسانی برخوردار نبودند.
به عنوان نمونه، مادام دکورسل، اولین راننده تاکسی زن در شهر پاریس در سال ۱۹۰۸
آغاز به کار کرد.
پیش از
او، از سال ۱۹۰۶ ، تعدادی از زنان یادگیری حرفه درشکهرانی را آغاز کرده بودند تا
پس از گذراندن آزمون مربوطه وارد این حرفه شوند. اما موانع متعددی موجب میگشت تا
از این فکر منصرف شده و این حوزه را رها کنند. از آنجایی که در آن زمان این حرفه
حرفهای مردانه بود، صرف تلاش زنان برای گذراندن آزمون راندن درشکه موجب میشود که
درشکهچیهای مرد و حتی خانوادههای این زنان آنان را تحقیر کنند.
با همه
این موانع و مشکلات نخستین درشکهچیهای زن در سال ۱۹۰۷ در خیابانهای پاریس
پدیدار شدند. اتفاق نادری که تعجب شهروندان را برنگیخت.
مادام
دکورسل که همراه این زنان آزمون درشکهرانی را گذرانده بود یک سال بعد، یعنی در
سال ۱۹۰۸ موفق شد مجوز تاکسیرانی را نیز به دست آورده و نخستین زن تاکسیران
باشد.
با
مشاهده شهامت و پشتکار مادام دکورسل که علیرغم مشکلات و موانعی که در آن دوره برای
زنان وجود داشت، بسیاری از زنان دیگر نیز تصمیم گرفتند وارد این حرفه شوند.
برای
آشنایی با فضای پدرسالار و زبان جنسیتزده آن دوره کافی است به بخشی از مقالهای
که در آوریل ۱۹۰۵ در فیگارو منتشر شد توجه کنیم:
«بعید
است زمانی برسد که هنر راندن اتوموبیل بدل به حرفهای برای زنان گردد چرا که در
این حرفه بیش از حرفههای دیگر نواقص عمومی شخصیت زنان میتواند منجر به بروز
فجایع گردد.»
امروز
که بیش از یک سده از این تاریخ میگذرد مبارزات زنان برای رسیدن به برابری جنسیتی
در مشاغل در سرتاسر دنیا گسترده شده و ادامه دارد. مبارزه زنان برای برابری جنسیتی
در مشاغل یکی از شروط رهایی زنان است و جنبشهای دیگر زنان را تقویت میکند. جنبش
زنان برای مبارزه با خشونت علیه زنان، مبارزه برای دستیابی به امکانات و فرصتهای
تحصیلی بهتر برای دختران و زنان، و غیره. در این میان، جنبش #من_نیز، که در ماه
اکتبر سال ۲۰۱۷ آغاز شد یکی از نمونههای اخیر مبارزه زنان در این زمینههاست.
در این
میان، فعالان حقوق زنان و خیّرین فعال در اقدامات انساندوستانه نقشی انکارناپذیر
دارند. بانو جمیل خرازی، هنرمند، انساندوست و فعال حقوق زنان ساکن لندن،یکی از
خیّرین ممتاز دانشگاه آمریکایی افغانستان و تهیه کننده ارشد فیلم پولان دیوی، با
جدیت برای دفاع از حقوق زنان بخصوص در کشورهایی مانند افغانستان و هندوستان، که در
آن زنان از نابرابری و تبعیض گسترده ای رنج می برند، فعالیت می کند. پروژه اخیر
خانم خرازی فیلم مستندی است به نام پولان دیوی که داستان ملکه راهزنی است که بعدتر
به عضویت پارلمان در می آید. خانم خرازی در مصاحبه ای با شوشما دات می گوید"
پولان دیوی فقط یک زن نبود، او یک اسطوره بود. و الگویی است برای زنان برای
دستیابی به حقوق انسانی خود و نیرویی است برای ایستادن در برابر تعرض و تبعیض.
No comments:
Post a Comment