زنان در سیاست: النور روزولت، حامی برجسته حقوق بشر

در حالی که در هفتاد سال گذشته زندگی فرانکلین دلانو روزولت به طور گسترده ای روایت شده - زندگی نامه ها و مقالات پرشماری در اینباره نوشته شده اند - زندگی همسرش النور هنوز برای عموم شناخته شده نیست.

النور روزولت از ماه مارس 1933 تا آوریل 1945 بانوی اول ایالات متحده بود. در میان تمام همسران روسای جمهور پیشین، النور روزولت نخستین کسی بود که به طور واقعی نقشی سیاسی نیز ایفاء کرد. وی نخستین رئیس کمیسیون ریاست جمهوری جایگاه زنان بود و همینطور از مسئولان کمیته تدوین اعلامیه جهانی حقوق بشر بود.

آنا النور روزولت در سال 1884 میلادی در یک خانواده آریستوکرات ثروتمند آمریکایی متولد شد. در سال 1905 با پسرعموی خود، فرانکلین دلانو روزولت ازدواج کرد. حاصل این ازدواج شش فرزند بود که یکی از آنان در سنین پایین درگذشت. النور نمی خواست نقش زنان مطیع را ایفاء کند و به همین خاطر خود را کاملا درگیر سیاست کرد. وی نقش مهمی در مشاوره درباره سیاست خارجی ایفاء کرد و همینطور از بانیان اقداماتی بود که در جهت بهبود حقوق زنان و وضعیت سیاه پوستان و فقرا صورت گرفت. به عنوان یک فمینیست شخصا خود را وقف دفاع از حقوق زنان کرد. به عنوان مثال وی در ایجاد نیروی هوایی خلبانان زن ارتش ایالت متحده نقش داشت. این سازمانی بود شبه نظامی متشکل از خلبانان زن غیرنظامی که در حمایت از نیروی هوایی ایالات متحده در طول جنگ جهانی دوم تشکیل شد.

النور روزولت برادرزادۀ 26 رئیس جمهور ایالات متحده، تئودور روزولت نیز بود. در آغاز در حضور فرانکلین روزولت نقش النور چندان به چشم نمی امد تا این که در سال 1921 همه چیز تغییر کرد. فرانکلین دچار بیماری سختی شد. و این طور بود که النور بدل شد به چشم و گوش همسرش که در همان دوره نقش فعالی در سیاست داشت. النور به سفرهای متعددی در ایالات متحده می رفت و گزارش های ارزشمندی برای همسرش تهیه می کرد. بانوی اول در همه عرصه ها حاضر بود: از سیاست های اجتماعی دفاع می کرد، از جمعیت زنان و آمریکایی های آفریقایی تبار دفاع می کرد، در روزنامه ها می نوشت، در برنامه های رادویی شرکت می کرد و غیره.

پس از مرگ همسرش در سال 1945 فعالیت های النور تشدید شد. وی در سال 1945 به عنوان نماینده ایالات متحده در سازمان ملل شرکت کرد، در کمیسیون تدوین اعلامیه جهانی حقوق بشر شرکت داشت، و در این رابطه تلاش می کرد که این اعلامیه حقوق مردان و زنان را به طور کامل در بر گیرد. این اعلامیه سرانجام در سال 1948 در پاریس امضاء شد و یک اصل آن این بود که هیچ گونه تبعیضی بر اساس جنسیت و نژاد نباید وجود داشته باشد.

نام النور روزولت در میان مشاهیر ملی ایالت متحده ثبت شده است. همچنین پس از درگذشت او جایزه حقوق بشر سازمان ملل در سال 1968 به وی تقدیم شد.

*

کوشش زنان برای مشارکت فعال تر در عرصه سیاست و همچنین تلاش های آنان برای بهبود شرایط آموزشی زنان در سرتاسر دنیا روز به روز بیشتر شده است.

بانو جمیل خرازی، هنرمند، انساندوست و فعال حقوق زنان ساکن لندن،یکی از خیّرین ممتاز دانشگاه آمریکایی افغانستان و تهیه کننده ارشد فیلم پولان دیوی، با جدیت برای دفاع از حقوق زنان بخصوص در کشورهایی مانند افغانستان و هندوستان، که در آن زنان از نابرابری و تبعیض گسترده ای رنج می برند، فعالیت می کند.

پروژه اخیر خانم خرازی فیلم مستندی است به نام پولان دیوی که داستان ملکه راهزنی است که بعدتر به عضویت پارلمان در می آید. خانم خرازی در مصاحبه ای با شوشما دات می گوید" پولان دیوی فقط یک زن نبود، او یک اسطوره بود. و الگویی است برای زنان برای دستیابی به حقوق انسانی خود و نیرویی است برای ایستادن در برابر تعرض و تبعیض.