زنان تاریخ ساز در عرصه علم: ریچل کارسن

ریچل کارسن (متولد 1907 - درگذشت 1964) از چهره های سرشناش آمریکایی بود. وی نخستین کسی بود که در سال های دهه 1960 درباره استفاده از آفتکش های دی دی تی هشدار داد. نخستین کسی بود که ثابت کرد استفاده از این سموم می تواند اثرات مخربی بر آبزیان، پرندگان و دیگر جانواران بگذارد. نخستین کسی بود که هشدار داد استفاده زیادی از این سموم می تواند اثرگذاری آن را از بین ببرد. و نخستین کسی بود که مدافع استفاده از سموم جایگزین طبیعی تر بود.

ریچل کارسن، در سال 1907 متولد شد و کودکی خود را در دل جنگل ها و مراتع املاک خانوادگی اش در پنسیلوانیا سپری کرد. مادرش او را با طبیعت و نویسندگی آشنا کرد و همین رابطه علائق دختر کوچک را شکل داد. ریچل در 10 سالگی موفق می شود اولین داستان خود را منتشر کند و پیش از آن که برای تحصیل جانورشناسی وارد دانشگاه جان هاپکینز شود به تحصیل ادبیات انگلیسی پرداخت.

ریچل کارسن پس از پایان تحصیل به عنوان متخصص آبزیان وارد اداره شیلات ایالات متحده شد اما استعداد نویسندگی اش او را به سرعت به تولید برنامه های رادیویی کشاند تا آنکه در سال 1947 به عنوان سردبیر انتشارات اداره شیلات ایالات متحده منصوب شد.

هم زمان کارسن عشق خود به دریا و اقیانوس را در دو کتابی که برایش موفقیت به همراه داشت نشان داد. کتاب دریایی که ما را احاطه کرده است به 30 زبان ترجمه و به مدت بیش از 30 هفته در صدر کتاب های پرفروش کشور جای می گیرد.

در همین دوران بود که یک روز باخواندن نامه ای که از طرف دوستانش دریافت کرده  و در آن درباره آثار مهلک سموم دی دی تی بر روی پرندگان هشدار داده شده بود، تصمیم می گیرد درباره این موضوع کار کند. پس از چهار سال کار تحقیقاتی بر روی این موضع کتاب بهار بی صدا را منتشر می کند تا درباره اثرات زیانبار استفاده از این آفتکش هشدار دهد.

انتشار این اثر در روزنامه نیو یورکر با واکنش های خشمگینانه از طرف کسانی همراه شد که نمی خواستند یا در منفعت شان نبود که به خطرات استفاده افسارگسیخته از آفتکش ها توجه کنند. به او اتهام زدند که برخوردش احساسی بوده و توانایی های علمی اش را زیر سوال بردند.

علیرغم این همه، این کتاب با استقبال فوق العاده ای همراه شد. بیش از 500000 نسخه از این کتاب در ایالات متحده به فروش رفت و توجه افکار عمومی را در این زمینه برانگیخت.

ریچل کارسن در همان مدتی که کتاب بهار بی صدا را می نوشت مشغول درمان بیماری سرطان خود بود. اینگونه بود که هجده ماه پس از انتشار کتاب بهار بی صدا از سرطان سینه درگذشت. عجیب آنکه کارسن در این کتاب به ارتباط میان سرطان  و قرار داشتن در معرض مواد سمی شیمیایی اشاره کرده بود.

بانو جمیل خرازی، موسس و مدیر بنیاد توس، انسانی خیر و نوعدوست، مدافع حقوق بشر و حق آموزش،  از سال 1999 که توسط مدرسۀ کندی دانشگاه هاروارد  به عنوان فرستادۀ دانشگاه هاروارد در خاورمیانه انتخاب شد همچنان به فعالیت مشغول است. بانو خرازی در طول فعالیت های پر بار خود فرصت های تحصیلی بسیاری را برای کودکان و دانش آموزانی که زندگی شان از منازعات مسلحانه و جنگ آسیب دیده بود فراهم نموده است.