اوا پرون، بخاطر صعود پرشتابش به قله های سیاست،
بخاطر مبارزه اش برای حقوق زنان و محرومان، هنوز پس از 67 سال از مرگ نابهنگامش محبوب
میلیون ها نفر در آرژانتین است و زندگی اش الهام بخش کتاب ها و اپراها و فیلم های
سینمایی شده است.
نام اصلی اش اوا ماریا دوارته بود. فرزند دو فرهنگ و
دو دنیای متفاوت. پدرش زمیندار ثروتمندی بود که در کنار خانواده اصلی خود خانواده
دیگری داشت که در مزرعه ساکن بودند و اوا و برادران و خواهرانش از همین خانواده
بودند.
وقتی اوا 6 ساله است پدرش در تصادف اتوموبیل در می
گذرد. خانواده اوا که پس از این اتفاق دچار مشکلات معیشتی می شود در سال 1930 به
حومه بوئنوس آیرس مهاجرت می کند. مادر اوا به عنوان خیاط شغلی پیدا می کند و همین
موجب می شود که وضعیت مالی خانواده بهتر شود. اوا پرون در دورۀ متوسطه با تئاتر
آشنا می شود و تصمیم می گیرد که آن را به عنوان حرفه خود انتخاب کند. در 15 سالگی
به بوئنوس آیرس می رود و موفق می شود نقش کوچکی در تئاتر ایفا کند. علاوه بر این
به کار صفحه بندی مجلات مد هم می پردازد. اما اتفاق مهم برای او در سال 1942 می
افتد وقتی به مدت 5 سال برای اجرای برنامه روزانه رادیویی استخدام می شود.
اوا در ژانویه 1944 با خوان پرون، که چهار سال از
درگذشت همسرش می گذشت، ملاقات می کند. این دو یک سال بعد ازدواج می کنند و اوا که
مردم آرژانتین از روی محبت "اویتا" می نامیدند بطور فعال در کارزار
انتخاباتی همسرش شرکت می کند. خوان پرون در 4 ژوئن 1946 پیروزی خود را جشن می
گیرد. اوا پرون در امور سیاسی و اجتماعی به طور فعال مشارکت می کند. تصویب قانون
حق رای زنان حاصل تلاش های اوست. علاوه بر این در همان سال ها بنیادی برای مبارزه
با فقر و سرکوب زنان و همچنین حزب زنان پرونیست را تاسیس می کند. حاصل برنامه های
حمایتی بنیاد اویتا بهبود زندگی میلیون ها نفر، ساختن 12 بیمارستان، تعداد پرشماری
خانه سالمندان و بیش از صدها مدرسه است.
اوا پرون خیلی زود بیمار شده و از سال 1954 به تدریج
فعالیت های خود را کاسته و سال بعد از آن در اثر بیماری سرطان در می گذرد. خیلی از
فمینیست های آمریکای جنوبی (مانند کریستینا کریشنر، که بعدا رئیس جمهور آرژاننتین
شد) خود میراث دار اویتا می دانند .که تلفیقی است از شهامت و اعتقاد سیاسی.
فلیپه پیگنا، تاریخ نگار و نویسنده بیوگرافی اویتا
پرون، کتابی که در عرض یک ماه 30000 نسخه از آن فروش رفت، درباره او می گوید:
" تمام پنج سال فعالیت سیاسی او، که هم کوتاه و هم فشرده بود، در خدمت امور
اجتماعی و حق رای زنان بود."
زنان در سرتاسر دنیا، مانند اویتا پرون، با خشونت و
تبعیضی که علیه زنان وجود دارد مبارزه کرده و در این مسیر بدل به رهبران جنبش های
زنان می شوند. راهنمایی و حمایت محکم زنان موثر در عرصه های مختلف می تواند نسل
بعدی زنان برای ادامه مبارزه برای حقوق خود تربیت کند.
لیدی جمیل خرازی، هنرمند انساندوست و بنیانگذار بنیاد
توس هم اکنون مشغول تهیه فیلمی درباره پولان دیوی است، و قصدش از این کار معرفی
زنان قهرمان کمتر شناخته شده به جامعه بین المللی است. پولان و لیدی خرازی
الگوهایی اند که نسل های بعدی زنان آگاه برای عبور از موانع موجود باید آنها را
بهتر بشناسند.
No comments:
Post a Comment