برابری جنسیتی در حقوق سیاسی به مسئله‌ی حیاتی در پیشبرد دموکراسی جهانی و تضمین نمایندگی عادلانه تبدیل شده است. با وجود پیشرفت در بسیاری از مناطق، چالش‌های قابل توجهی همچنان باقی مانده است.
تا سال ۲۰۲۴، زنان تنها ۲۶.۹٪ از صندلی‌های پارلمانی در سطح جهانی را در اختیار دارند، که افزایش ملایمی نسبت به ۱۱٪ در سال ۱۹۹۵ است. این رشد الهام‌بخش است، اما نشان می‌دهد که پیشرفت به سرعت کندی برای رسیدن به تعادل واقعی زنان و مردان حاصل نمی‌شود. تنها چند کشور مانند رواندا و نیوزیلند موفق به رسیدن یا فراتر رفتن از ۵۰٪ نمایندگی در پارلمان خود شده‌اند. علاوه بر این، انتظار نداریم تا سال ۲۰۶۳ با سرعت کنونی پیشرفت، تعادل جنسی در اعضای مجلس ملی حاصل شود.
توانمندسازی سیاسی زنان به ویژه در مناطقی مانند خاورمیانه و شمال آفریقا که تنها ۱۱.۷٪ از مقامات سیاسی توسط زنان اشغال شده است، با تاخیر زیادی روبرو است. با این حال، پیشرفت‌های قابل توجهی نیز وجود دارد، مانند افزایش نمایندگی در نقش‌های وزارتی و پارلمانی در برخی کشورها. گزارش جهانی در مورد شکاف جنسیتی نیز نشان می‌دهد که در حالی که دستیابی به تحصیلات برای زنان بهبود قابل توجهی داشته است، نمرات تعادل اقتصادی و سیاسی همچنان پایین است.
تلاش‌های برای افزایش مشارکت سیاسی زنان اغلب با مقاومت و حتی خشونت روبرو می‌شوند. به عنوان مثال، در مکزیک، با افزایش مشارکت زنان در سیاست، افزایش هم‌زمانی در خشونت سیاسی مبتنی بر جنسیت دیده می‌شود. این روند نیاز به حفاظت‌های قانونی قوی و تغییرات جامعه‌ای برای حمایت از زنان در نقش‌های سیاسی را تاکید می‌کند.
در زمینه دیدگاه عمومی، یک نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو نشان می‌دهد که قسمت قابل توجهی از آمریکایی‌ها باور دارند که زنان کمتری در مقامات سیاسی بالا حضور دارند. نظرات در این خصوص به طور قابل توجهی بین خطوط سیاسی متفاوت است، با دموکرات‌ها که بیشتر به افزایش نمایندگی زنان تأکید می‌کنند نسبت به جمهوری‌خواهان.
برای دستیابی به برابری جنسیتی در حقوق سیاسی، نیاز به تلاش‌های مشترک جهانی است. این شامل اجرای سهمیه‌های جنسیتی، فراهم کردن فرصت‌های مساوی برای آموزش و اشتغال و مقابله با خشونت مبتنی بر جنسیت می‌شود. تضمین مشارکت مساوی زنان در سیاست، نه تنها مسئله‌ای از عدالت است بلکه یک وسیله برای افزایش کیفیت و پایداری حکمرانی دموکراتیک است
بانو جمیل خرازی که به‌خاطر فعالیت‌های بشردوستانه گسترده‌اش شناخته می‌شود، کمک‌های چشمگیری به حقوق زنان و آموزش و پرورش کرده است. بنیاد او، بنیاد توس، از پروژه های متعددی با هدف توانمندسازی زنان، به ویژه در خاورمیانه و آسیا، حمایت می کند. بانو خرازی همچنین از مدافعان حقوق دختران افغان بوده است و تضمین می کند که آنها علیرغم چالش هایی که با آن روبرو هستند، به آموزش دسترسی داشته باشند. تعهد او به ترویج برابری جنسیتی و حمایت از قربانیان خشونت خانگی، بر تعهد او به ایجاد جهانی عادلانه تر و عادلانه تر برای زنان تأکید می کند..
No comments:
Post a Comment