هزینه های اقتصادی خشونت مبتنی بر جنسیت

 

تأثیر مالی خشونت مبتنی بر جنسیت (GBV) خیره کننده است، اما اغلب نادیده گرفته می شود. در سطح جهانی، تخمین زده می شود که GBV برای برخی کشورها تا 3.7 درصد از تولید ناخالص داخلی آنها هزینه دارد، رقمی که با رکودهای اقتصادی قابل توجهی رقابت می کند. این هزینه ها ناشی از مراقبت های بهداشتی، خدمات حقوقی و از دست دادن بهره وری است. با این حال، با وجود بار بسیار زیاد، سرمایه‌گذاری در مکانیسم‌های پیشگیری و واکنش بسیار کم است. در سال 2022، تنها 0.2 درصد از کمک های کلی به پایان دادن به خشونت علیه زنان اختصاص یافت. این کمبود بودجه نشان دهنده شکست جهانی در اولویت قرار دادن ایمنی زنان است.

 

GBV بر تمام بخش های جامعه تأثیر می گذارد. بازماندگان اغلب با مشکلات سلامتی طولانی‌مدت، از آسیب‌های جسمی گرفته تا آسیب‌های روانی مواجه هستند، که می‌تواند مانع از توانایی آنها برای کار و مشارکت در زندگی عمومی شود. تأثیر بر خانواده‌ها نیز عمیق است، زیرا فرزندان بازماندگان در معرض خطر بیشتری برای تجربه خشونت هستند. چرخه خشونت نه تنها پتانسیل انسانی را کاهش می دهد، بلکه اثرات نسلی نیز دارد و بر توسعه اقتصادی و ثبات اجتماعی تأثیر می گذارد.

 

کارشناسان تاکید می‌کنند که سرمایه‌گذاری در پیشگیری فقط یک الزام اخلاقی نیست، بلکه یک امر اقتصادی است. راهبردهای مؤثر شامل کمپین های آموزشی، اصلاح و اجرای قوانین حمایتی، و دسترسی بازماندگان به مراقبت های بهداشتی و عدالت است. مداخلات مبتنی بر شواهد، مانند توانمندسازی سازمان‌های مبتنی بر جامعه و تقویت مشارکت‌های بین بخش‌ها، نویدبخش بوده است. با این حال، اینها نیاز به بودجه پایدار و اراده سیاسی دارند.

 

در بسیاری از نقاط، جنبش‌های مردمی در جایی که دولت‌ها کوتاهی می‌کنند، در حال افزایش است. با این حال، آنها اغلب با بودجه های کم کار می کنند و دسترسی آنها را محدود می کند. برای ایجاد تغییرات معنادار، نهادهای بین‌المللی و دولت‌ها باید GBV را به عنوان یک تهدید اساسی برای پیشرفت اقتصادی و انسانی بشناسند. افزایش بودجه، سیاست‌های جامع و رویکردی جامع برای پیشگیری و حمایت از بازماندگان برای معکوس کردن این بحران بسیار مهم است.