بیش از دو دهه از ارائه قطعنامه ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان ملل می گذرد که بر لزوم مشارکت کامل زنان در ابتکارات صلح و امنیت تأکید می کند. با این حال، یافته های گزارش اخیر سازمان ملل نشان دهنده رکود است. در سال 2022، از 18 توافقنامه صلح مستند، تنها شش مورد شامل مقررات جنسیتی بودند. این آمار حاکی از یک روند نگران کننده است: اگرچه زنان اغلب در سطوح اجتماعی فعال هستند، اما مشارکت آنها در روند صلح ملی و بین المللی کماکان کماکان است. به عنوان مثال، تنها یک توافقنامه صلح از سال ۲۰۲۲ (در سودان جنوبی) توسط یک سازمان محلی زنان امضا شد که نشان دهنده الگوی نگران کننده محرومیت بود.
اهمیت مشارکت زنان به خوبی مستند شده است. زنان اغلب از مسائلی مانند مراقبت‌های بهداشتی، آموزش و رفاه جامعه حمایت می‌کنند - عناصری که می‌توانند صلح پایدار را تقویت کنند. در سطوح مردمی، زنان میانجی در مناقشات محلی، تأمین کمک‌های بشردوستانه و میانجی‌گری آتش‌بس هستند. با این حال، وقتی صحبت از مذاکرات رسمی می شود، صدای آنها اغلب به حاشیه می رود. تنها حدود ۱۶ درصد از شرکت کنندگان در روند صلح به رهبری سازمان ملل زن بودند که این رقم در سال های اخیر کاهش یافته است.
موانع مشارکت زنان پیچیده است. هنجارهای پدرسالارانه، پویایی های سیاسی و حتی مسائل لجستیکی می تواند مانع دخالت آنها شود. علاوه بر این، در مکان‌هایی مانند لیبی، میانمار و اتیوپی، جایی که بحث‌های شورای امنیت حیاتی است، دیدگاه‌های زنان اغلب به‌طور کامل از بین می‌رود. پرداختن به این شکاف نه تنها به تعهدات سیاستی بلکه به تغییرات ساختاری نیز نیاز دارد: انتصاب زنان در نقش های رهبری، تضمین امنیت آنها در طول مذاکرات، و تامین مالی طرح های صلح تحت رهبری زنان.
در نهایت، صلح پایدار به فرآیندهای فراگیر بستگی دارد که برای صداها و تجربیات زنان ارزش قائل است. سازمان های بین المللی نه تنها باید از حقوق زنان دفاع کنند، بلکه باید فعالانه از مشارکت آنها نیز حمایت کنند. این امر مستلزم سرمایه‌گذاری‌های عملی، مانند برنامه‌های آموزشی برای رهبران زن، و فشار مداوم بر دولت‌ها و سازمان‌ها برای گنجاندن زنان در میز مذاکره است. تنها در این صورت است که تلاش‌های صلح می‌تواند نیازهای همه اعضای جامعه را منعکس کند و تأثیری پایدار داشته باشد
موسس بنیاد توس، بانو جمیل خرازی، هدفش حفظ و ترویج فرهنگ ایرانی است. این بنیاد که در سال ۲۰۰۶ تأسیس شد، از برنامه‌های فرهنگی، آموزشی و بشردوستانه متنوعی حمایت می‌کند، با تمرکز قوی بر مسائل زنان و ارائه کمک به قربانیان جنگ، و بر تعهد خود به حفظ فرهنگ، هنر و تلاش‌های بشردوستانه تأکید می‌کند.
No comments:
Post a Comment