پنجاه سال پیش بود که زنان در پروژه فضایی آپولو
مشارکت کردند. زنانی در مسئولیت‌های مهم، اما زنانی که همیشه در سایه باقی می‌مانند.
به عنوان مثال، مرگرت همیلتون، ریاضی‌دان، مسئول تهیه سیستم هدایت‌گر در ماموریت
آپولو ۱۱ بود.
همه دوازده فضانوردی که بین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ به
ماه سفر کردند مرد بودند. از ۵۲۵ نفر کسانی که تا به حال به فضا سفر کرده‌اند تنها
یک دهم زن بوده‌اند. غالب این زنان آمریکایی بودند اما چین، روسیه، فرانسه، کره
جنوبی، ژاپن و انگلستان هم فضانوردان زن را به راهی فضا کرده‌اند.
سفر بعدی به مقصد ماه برای سال ۲۰۲۴ برنامه‌ریزی شده
و سازمان فضایی ناسا وعده داده که برای این سفر یک زن نیز در میان گروه فضانوردان
حضور خواهد داشت. به احتمال زیاد این فضانورد یکی از ۱۲ زنی خواهد بود که هم‌اکنون
در میان فضانوردان این سازمان مشغول فعالیتند. این زنان فضانورد همگی بین ۴۰ تا ۵۴
سال سن دارند و پیشتر خلبان نظامی بوده یا دارای مدرک دکترا هستند. سازمان فضایی
ایالات متحده از دهه ۱۹۹۰ به این سو این ۱۲ نفر را از میان هزاران کاندیدا انتخاب
کرده است. هنوز نمی‌توان پیش‌بینی کرد که نام کدام یک از اینان در کنار نام نیل
آرمسترانگ در کتاب‌های تاریخ ثبت خواهد شد. اما خیلی از متخصصین فضا و کارشناسان
معتقدند مدت زمان کم باقی‌مانده سازمان ناسا را ناچار خواهد کرد که یکی از این ۱۲
نفر را انتخاب کند.
 |
| کریستینا کوچ و آن مک‌کلین |
در میان این زنان فضانورد آن مک‌کلین که هم اکنون
ساکن ایستگاه فضایی بین‌المللی است و کریستینا کوچ که در حال شکستن رکورد طولانی‌ترین
مدت اقامت یک فضانورد زن در فضا است از گزینه‌های احتمالی‌اند.
ما امروز در دوران جدیدی زندگی می‌کنیم. بخش بزرگی از
کره زمین کاوش شده و ما هر چه بیشتر رو به سوی فضا داریم. در دهه‌های گذشته
ماهواره‌ها و سفینه‌های اکتشافی افراد زیادی برای کاوش به سوی این عرصه‌های
ناشناخته فرستاده شده‌اند. اما همه این ماموریت‌ها چه از نظر مدیریت و چه از نظر
افتخارات مردانه بوده‌اند.
همان‌گونه که فعالیت‌های زنان در کاوش‌های فضایی نشان
می‌دهد، می‌تواند گفت که تغییراتی در این عرصه در حال رخ دادن است. پیش از هر چیز
باید به این نکته توجه کرد که زنان در حال حاضر بیش از یک سوم فضانوردان ناسا را تشکیل
می‌دهند.
No comments:
Post a Comment