لیدی جمیل خرازی، مهمان افتخاری جشن سالانه باله لس آنجلس

نسخه اصلی این مقاله در وبسایت برودوی ورلد منتشر شده است.

در روز پنجشنبه ۱۱ آوریل کمپانی باله لس‌ آنجلس ۱۳ امین جشن سالانه خود را در هتل به‌ورلی هیلتون جشن گرفت. فرش قرمز این مراسم و مهمانان ویژه‌ای که دعوت شده بودند به این مراسم شادی ویژه‌ای بخشیدند و جمع‌آوری کمکهای مالی بسیار موفق بود.

لیدی جمیل خرازی، بنیانگذار و مدیر بنیاد توس، که خود نیز سابقه درخشانی در هنر باله و موسیقی دارد، نیز از جمله مهمانان افتخاری این مراسم بود.

  

یک کمپانی باله در شهر جوان و از نظر فرهنگی به شدت متنوعی مثل لس آنجلس می‌تواند همچون مرکز فرهنگی شهر به شمار رود. کمپانی‌های باله حرفه‌ای در تمام شهرهای بزرگ حضور دارند، اما در شهری که ذائقه عمومی موسیقی تجاری را به موسیقی کلاسیک و محبوبی مثل چایکوسفکی ترجیح می‌دهد جایگاه کمپانی باله لس آنجلس کجاست؟

جنیفر هومانز، بنیانگذار و مدیر مرکز باله و هنر در دانشگاه نیویورک، موخره کتاب خود به عنوان فرشتگان آپولو را به مدح باله اختصاص داده است. وی در این موخره می‌نویسد که باله، آنگونه که ما آن را شناخته‌ایم در حال از بین رفتن است و این‌طور نتیجه می‌گیرد که باله اگر رشد نکند از بین می‌رود. آیا زمانی خواهد رسید که به جای نوشتن درباره چگونگی نجات دادن باله کلاسیک رشد و غنای آن را در ایالات متحده جشن بگیریم؟ حتی جورج بلانچین، رقصنده و طراح رقص معروف، تور باله خود را در سراسر آمریکای شمالی با کمترین منابع مالی به انجام رساند.

صندلی‌های چرمین و کارتهای ویژه که اسامی مهمانان روی آن حک شده بود و میزآرایی‌های فوق‌العاده زیبای این مراسم پذیرای ۲۷۰ شرکت کننده بودند. تعدادی از مدعوین عبارت بودند از: نایجل لیتگو، تهیه کننده، کارگردان و مجری سری تلوزیونی محبوب فکر می‌کنی می‌توانی برقصی؟ نایجل با خنده‌ دلنشینی بر لب، ویسکی اسکاچ در دست با دوستان و همکارانش در حال گپ و گفت بود. لیدی جمیل خرازی، بنیانگذار بنیاد توس، که در سال‌های گذشته با میخائیل باریشنیکوف، یکی از بزرگترین طراحان رقص و بازیگر معروف، رقصیده بود از رقص‌های کلاسیک بلانشین با تحسین یاد می‌کرد. تیگران سارگسیان نیز به نمایندگی از کمپانی باله لس آنجلس حضور داشت.

مجری این مراسم آدام شانکمن، کارگردان و تهیه‌کننده و طراح رقص معروف، بود که با مطایبه و بیان تجربه‌های حرفه‌ای خودش از باله همه را موجب تحسین همگان شد. در جایی از صحبت‌هایش با مطایبه گفت: «باله برای بچه گربه‌ها مناسب نیست» و البته به سرعت اشاره کرد که منظورش ویدیوی رقص بچه‌گربه‌ای است که در اینترنت دست به دست می‌چرخد. بچه گربه‌ها در برابر باله واقعی بختی برای خودنمایی ندارند. حتی اگر در یک سناریو فرض را بر این بگذاریم که منظور از بچه‌گربه‌ها همان گربه‌هاست باز هم باید گفت که باله برای گربه‌ها ساخته نشده است. بلکه برای بزرگداشت و ارج نهادن برای بشریت و هنر در جهان است. رقص می‌تواند روحیه ما را بالا برد و زندگی ما را غنی‌تر سازد. شانکمن درباره کلاس‌های درس باله خودش صحبت کرد و اشاره کرد که این کلاس‌ها در منطقه لابرئا برگزار می‌شود و همچنان شوخی را ادامه داد و به عنوان مثال جنبش می‌تو را با باله مقایسه کرد و با اشاره به باله رمانتیک جیزل اثر آدولف آدام به ارتباط باله‌های کلاسیک با مسائل اجتماعی روز پرداخت.

 

سپس کولین نیری، کارگردان هنری، توضیح داد که چطور او و تورستن کریستینسن و جولی ویتاکر به خاطر اشتیاق زیادی که به باله داشتند از سیزده سال پیش در کنار یکدیگر قرار گرفتند. آنها از ۹۲۵۰۰۰دلاری که قصد داشتند برای سال ۲۰۱۹-۲۰۲۰ جمع‌آوری کنند فقط در همین مراسم گالا موفق شدند ۶۰۰۰۰۰ دلار جمع‌آوری کنند.

نایجل لیتگو،تهیه‌کننده برنامه فکر می‌کنی می‌توانی برقصی؟ و کامیلا بل، بازیگر، به اثرات مفید برنامه ترن‌اروند آرتس(برنامه‌ای ملی با هدف آموزش هنر در مدارس فقیر سراسر کشور) اشاره کرده و به ۵۰۰۰۰ شرکت‌کننده‌ای اشاره کردند که موفق شدند برای تماشای اجراهای باله لس آنجلس بلیط رایگان دریافت کنند. این برنامه‌ها برای نهادهای هنری غیرانتفاعی پدیده جدیدی نیست. اما چگونه می‌توان زمینه تعاملی پیدا کرد؟ اما چگونه می‌توان به اقشار مختلف دسترسی پیدا کرد. میان فرهنگ مردمی، توده‌ها و انزوای نخبه‌گرایانه باله شکافی وجود دارد.

اینشتین می‌گفت: «  رقصندگان ورزشکاران خداوند هستند». آنها به دنبال اشتیاق خود رفته و در این مسیر ذهن و اندام خود را پرورش می‌دهند تا بتوانند آثار سحرانگیزی برای ما بیان کنند. آنها منبع خالص الهام در جهان امروزند.

در اجرای باله لس آنجلس از اثر سرناد بلانچین پرده‌ای که انتهای صحنه را می‌پوشاند از انوار سفید و آبی می‌درخشید. درآمد باله کمی تغییر داده شده بود چون پرده‌ای در آغاز گشوده نمی‌شد و فضای ورود بالرین‌ها خیلی زیاد نبود.

وقتی رقصنده اصلی، پترا کونتی وارد صحنه شد باقی اعضای باله نیز به جنبش در آمدند. در آغاز همه نگران بودند اما در نهایت رقصندگان اجرای خود را با خنده‌ای بر لب آغاز کردند. در فضای محدودی که وجود داشت هماهنگی میان رقصندگان از اهمیت زیادی برخوردار بود. وقت شام که رسید و با به جنبش درآمدن فضای سالن و خدمه جای تعجب نیست که رقصندگان تلاش می‌کردند تا توجه ما را جلب کنند.

مادلین هوک، رقصنده باله لس آنجلس اجرای چشمگیری داشت. اجراهای آینده او را از نظر دور ندارید. با وجود این برایم سوال بود که چرا رقصنده اصلی، بیانکا بول، در صحنه حاضر نبود؟ رقصندگان بعد از این اجرا بار دیگر برای نمایش آثار فوق‌العاده طراح مد، بری میلکن از بوتیک میلک، وارد صحنه شدند.

مارک والبرگ از حامیان قدیمی باله لس آنجلس و پدر یکی از رقصندگان حرفه‌ای به دستمزد لبرون جیمز اشاره کرد و به ما یاد‌آوری کرد که ۲۰۰۰۰ دلار هم رقم قابل توجهی است. در ادامه لسلی کاونون دلربا و مدیر جلسه ادامه داد.

تمرکز جدید کمپانی باله لس آنجلس در سال مالی جاری بر دو اساس است: ۱. تغییر مدل اجرایی و ۲.تامین منابع بیشتر مالی. دومین هدف در این شب کاملا موفقیت آمیز بود چرا که موفق شدند در یک شب بیش از یک میلیون دلار جمع‌آوری کنند. اما وقتی این رقم را با منابع مالی باله نیویورک و تئاترهای برودوی مقایسه کنیم که فقط ادامه فعالیت‌شان چند میلیون دلار خرج دارد متوجه می‌شویم که یک میلیون دلار رقم زیادی نیست.

یکی دیگر از نشانه‌های کمبود منابع مالی نبود موسیقی زنده بود. ناهم‌خوانی رقص زنده با موسیقی از پیش ضبط شده سحر و جادوی اجرای باله را از آن می‌گیرد. اوا کلر، یکی دیگر از حامیان باله لس آنجلس و مادرش از نیاز به داشتن کمپانی باله قدرتمندتری گفتند. اوا کلر قرار است برای ارضای نیازش به اجرای باله قدرتمند همراه با ارکستر زنده به آلمان برود.

جایزه گلوبال ایمپکت به جانیز اسپیسو، از اعضای هیات مدیره و مدیر شبکه درمانی دانشگاهی  لس آنجلس (UCLA)تعلق گرفت. وی در سخنانش گفت: «سرمایه‌گذاری در هنر سرمایه‌گذاری برای جامعه ماست».

هنرپیشه زیبای هالیوود، سوفیا کارسون، جایزه سفیر را دریافت کرد و از علاقه‌اش به باله سخن گفت. این زن جوان ۲۵ ساله با لباس شب قرمز رنگ خیره‌کننده‌ای که بر تن داشت با از زمانی می‌گفت که دختربچه کوچکی بوده و مادرش او را ترغیب می‌کرده تا در کلاس‌های باله شرکت کند.

انرژی جوان این هنرمند در حمایت از باله لس آنجلس کمک بزرگی به این باله است. جوانان بیست و چند ساله باید امکان دیدن باله را داشته باشند تا زیبایی آن و اثراتش را بر جهان درک کنند. باله لس آنجلس تلاش می‌کند تا از جوانان و چهره‌های مردمی دعوت کند تا در اجراها و برنامه‌های این کمپانی شرکت کنند. البته این تلاش و زحمت با بخت و اقبال بیشتر و فولورهای اینستاگرامی بیشتر جبران خواهد شد.

برای اطلاع از فعالیت‌های باله لس آنجلس به لینک زیر سر بزنید:

https://losangelesballet.org/individual-giving