زنان در بطن جنبش جلیقه زردها

زنانی خانه دار، مادرانی که هم زمان کار می کنند یا بازنشسته شده اند. 30 ساله یا 40 ساله و در مواردی 60 ساله اند. این زنان به امید افزایش قدرت خرید و بهبود زندگی روزمرۀ خود به جنبش جلیقه زردها پیوستند.

در اواخر ماه اکتبر ژاکلین مورو ویدیویی در حساب فیسبوک خود منتشر کرد که در آن به طور مستقیم رئیس جمهور امانوئل مکرون را خطاب قرار می داد و در آن از جمله می گفت که از افزایش قیمت سوخت و افزایش و نصب دوربین های کنترل سرعت عصبانی است. طی فقط چند روز این ویدیو در شبکه های اجتماعی پخش شد و چیزی نزدیک به 5 میلیون بیننده داشت.

یکی از شخصیت های دیگر جنبش جلیقه زردها پریسیلیا لودوسکی، زنی 32 ساله، که در حومه پاریس زندگی می کند. او در تاریخ 29 ماه مه 2018 دادخواستی اینترنتی را به راه انداخت که تا به امروز در حدود یک میلیون امضاء جمع آوری کرده است. 

در اواسط نوامبر در صفحۀ فیسبوک خود فهرستی از سوال هایی که زیاد پرسیده شده بود را تهیه کرد که در آن دربارۀ ریشه های جنبش، انگیزه ها و مطالباتش توضیح داده است. خیلی از نشریات فرانسه به این مقاله اشاره کرده و خانم لودوسکی در برنامه های تلوزیونی متعددی ظاهر شد. پس از آن وزیر گذار اکولوژیک او را برای گفتگو پذیرفت. این دیدار نتوانست رضایت خانم لودوسکی را جلب کند و او فراخوانی برای تظاهرات اعتراضی در روز 1 دسامبر منتشر کرد. 

سلین، زنی که در حوزه مراقبت از سالمندان مشغول کار است و از ابتدا در جنبش جلیقه زردها حضور داشته است می گوید "زنان نخستین مصرف کنندگان و مدیران بودجه خانوار هستند. در نتیجه اولین قربانیان افزایش مالیات و مشکلات اقتصادی اند".

زنان در صف نخست این جنبشی که در میان شبکه های اجتماعی زاده شده و هیچ رهبری ای نداشته است حضور دارند. زنانیکه وضعیت اقتصادی دشواری دارند و غالبا فرزندان خود را به تنهایی بزرگ می کنند و علاقه ای به سیاست ندارند، همان هایی اند که بیشترین اراده را برای تقویت این جنبش داشته اند.