جنبش فمینیستی در ایران دگرگونی‌های قابل توجهی را تجربه کرده است، به‌ویژه پس از مرگ تراژیک مهسا امینی در سپتامبر ۲۰۲۲. مرگ امینی در حین بازداشت پلیس به‌دلیل نقض قوانین حجاب، اعتراضات گسترده‌ای را تحت عنوان "زن، زندگی، آزادی" به راه انداخت. این جنبش نه تنها مبارزات زنان در ایران را به نمایش گذاشت، بلکه بخش‌های مختلف جامعه را در یک خواسته جمعی برای عدالت و برابری متحد کرد.
در دو سال گذشته، زنان ایرانی با سرکوب‌های وحشیانه‌ای از سوی مقامات مواجه شده‌اند، از جمله دستگیری‌های گسترده و سرکوب‌های خشونت‌آمیز اعتراضات. با این حال، استقامت فمینیست‌های ایرانی قابل توجه بوده است. آن‌ها به سازماندهی اعتراضات، مشارکت در نافرمانی مدنی و به چالش کشیدن قوانین سرکوبگرانه‌ای که زندگی آن‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد، ادامه داده‌اند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که تعداد قابل توجهی از زنان قوانین حجاب اجباری را نادیده گرفته‌اند و برآوردها نشان می‌دهد که حداقل ۲۰٪ از زنان ایرانی اکنون در مکان‌های عمومی بدون روسری ظاهر می‌شوند.
این جنبش همچنین به رسمیت بین‌المللی دست یافته است، به‌طوری‌که سازمان‌هایی مانند عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر نقض‌های مداوم حقوق بشر در ایران را مستند کرده‌اند. درخواست برای پاسخگویی و عدالت در سطح جهانی طنین‌انداز شده و جامعه بین‌المللی را به اقدام علیه شیوه‌های سرکوبگرانه رژیم ایران ترغیب کرده است.
با نزدیک شدن به سالگرد اعتراضات "زن، زندگی، آزادی"، این جنبش همچنان نماد قدرتمندی از مقاومت در برابر تبعیض و سرکوب مبتنی بر جنسیت است. فمینیست‌های ایرانی به بیان خواسته‌های خود برای برابری، عدالت و آزادی ادامه می‌دهند و راه را برای جامعه‌ای فراگیرتر و دموکراتیک‌تر هموار می‌سازند
