شانزده روز جهانی فعالیت علیه خشونت مبتنی بر جنسیت (۲۵ نوامبر - ۱۰ دسامبر)

 

شانزده روز جهانی سالانه فعالیت علیه خشونت مبتنی بر جنسیت که از ۲۵ نوامبر (روز جهانی منع خشونت علیه زنان) تا ۱۰ دسامبر (روز حقوق بشر) برگزار می شود، یک کمپین جهانی است که از ریشه کنی خشونت علیه زنان حمایت می کند. و دختران این جنبش که در سال ۱۹۹۱ تأسیس شد، نفوذ خود را افزایش داده است، اما همچنان مانند همیشه حیاتی است. کمپین ۲۰۲۳، با موضوع "سرمایه گذاری برای جلوگیری از خشونت علیه زنان و دختران"، بر نیاز آشکار به سرمایه گذاری در اقدامات پیشگیرانه تاکید می کند. آمارها تصویری هشیارکننده را نشان می‌دهند: تقریباً از هر سه زن در سراسر جهان، یک زن خشونت فیزیکی یا جنسی، عمدتاً از طرف شریک جنسی خود را تجربه کرده است. این خشونت نه تنها بر سلامت و رفاه زنان تأثیر می‌گذارد، بلکه هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی عمیقی را تحمیل می‌کند. به عنوان مثال، برخی کشورها تأثیر اقتصادی خشونت مبتنی بر جنسیت را نزدیک به 3.7 درصد از تولید ناخالص داخلی تخمین زده اند.

 

در حالی که آگاهی در مورد خشونت مبتنی بر جنسیت افزایش یافته است، به ویژه در موقعیت های بحرانی مانند درگیری ها یا بیماری های همه گیر، سرمایه گذاری در اقدامات محافظتی و پیشگیرانه به طرز تاسف باری ناکافی است. سازمان جهانی بهداشت، زنان سازمان ملل و سازمان های مختلف بشردوستانه تاکید می کنند که خشونت علیه زنان نه تنها یک مسئله برابری جنسیتی است، بلکه یک بحران بزرگ بهداشت عمومی و حقوق بشر است. این کمپین نشان می‌دهد که چگونه خشونت مبتنی بر جنسیت نابرابری‌های موجود را تشدید می‌کند و چگونه اقدام جمعی و استراتژیک برای ایجاد محیط‌های امن‌تر برای زنان حیاتی است. این طرح‌ها بر رویکردهای جامع تمرکز دارند: بهبود چارچوب‌های قانونی، تقویت پاسخ‌های بهداشتی، و حصول اطمینان از اینکه بازماندگان مراقبت‌های مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند. علاوه بر این، برنامه های آموزشی و مشارکت جامعه برای تغییر نگرش های اجتماعی که خشونت را تداوم می بخشد، حیاتی هستند.

 

با این حال، موفقیت نیازمند همکاری بین دولت‌ها، جامعه مدنی و سازمان‌های بین‌المللی است. تنها از طریق اقدام واحد و منابع اختصاصی می توان امیدوار بود که شاهد کاهش قابل اندازه گیری خشونت مبتنی بر جنسیت باشیم و از آینده ای حمایت کنیم که در آن هر زن و دختری بتواند عاری از خشونت و تبعیض زندگی کند. از سیاستگذاران خواسته می‌شود که نه تنها در مواقع اضطراری، بلکه به عنوان بخشی از یک استراتژی بلندمدت برای توانمندسازی و محافظت از زنان در سطح جهان، بودجه را در اولویت قرار دهند 

 

بانو جمیل خرازی سفیر فرهنگی برجسته ای است که برای حفظ میراث ایرانی تلاش می کند. او که یک چهره برجسته در هنر است، بنیاد توس را در سال ۲۰۰۵ برای ترویج و حفظ فرهنگ ایرانی در دیاسپورا تأسیس کرد. او از طریق این بنیاد از رویدادهایی حمایت کرده است که هنرهای سنتی و مدرن ایرانی از جمله موسیقی، رقص و شعر را به نمایش می گذارد. ابتکارات او اغلب بر آموزش تأکید می کند، با هدف مشارکت دادن نسل های جوان و پیوند آنها با ریشه های فرهنگی. همکاری با نوازندگان و هنرمندان مطرح ایرانی، چه در ایران و چه در خارج از کشور، از ویژگی های بارز رویکرد او بوده است. علاوه بر این، بانو خرازی چندین پروژه بشردوستانه را انجام داده است که فرصت‌های آموزشی و کمک‌هایی را به جمعیت‌های آسیب‌پذیر در سرتاسر جهان ارائه می‌کند که نشان‌دهنده اخلاق بشردوستانه او است.