چهاردهم سپتامبر ۲۰۱۹ روز جهانی کمک‌های اولیه بود. در
طول سال‌های اخیر روز جهانی کمک‌های اولیه بدل به روز ویژه‌ای شده که در آن هزارن
داوطلب فعال در صلیب سرخ گرد هم می‌آیند تا شهروندان را، پیر و جوان به طور
رایگان، در مورد اهمیت کمک‌های اولیه آگاه ساخته و در مورد اقداماتی که در موقع
بلایای طبیعی انجام آن‌ها ضرورت دارد آموزش دهند.
هنری دونانت، تاجر و مبلغ مذهبی اهل ژنو بود که پس از
جنگ سولفرینو در سال ۱۸۵۹ در فکر تشکیل سازمان بی‌طرف و دائمی بود برای مداوای
سربازان مجروح در جنگ. وی اندیشه‌های خود را در کتابی که در سال ۱۸۶۲ منتشر کرد
مطرح کرد. این کتاب اثر زیادی در اروپای آن زمان داشت. در مرکز تدوین حقوق
بشردوستانه بین‌المللی و صلیب سرخ دو مورد از پیشنهادهای او را می‌توان یافت: بی‌طرف
بودن کارکنان درمانی، و تاسیس مراکز کمک‌رسانی در ابعاد ملی برای کمک به مجروحان
جنگی.
در اواخر قرن ۱۸ در سال ۱۷۹۳ بارون دومنیک لاری، از
پیشگامان کمک به مجروحان جنگی با استفاده وسائل نقلیه آن زمان مجروحان جنگی را در
میادین جنگ درمان می‌کرد. وی که عضو آکادمی پزشکان بود، از سال ۱۸۱۵ در صدد تاسیس
نظام «آمبولانس‌های متحرک» برآمد. این آمبولانس‌ها می‌بایست از فرماندهی نظامی جدا
بوده و از نظر درمانی، دوست و دشمن را به یک چشم نگریسه و بدون در نظر گرفتن ملیت
و رده نظامی آن‌ها را درمان کنند. اگر چه اندیشه‌های او به طور کامل محقق نشد اما
این اندیشه‌ها اولین پایه‌های تاسیس صلیب سرخ بود.
از سال ۲۰۰۰ به این طرف هر ساله صلیب سرخ‌های بیشتری
دومین شنبه ماه سپتامبر را به عنوان روز جهانی کمک‌های اولیه جشن می‌گیرند. در سال
۲۰۰۴ بیش از ۱۰۰ سازمان صلیب سرخ از کشورهای مختلف در این مراسم شرکت داشتند. در
این روز سازمان‌های صلیب سرخ هر کشور برنامه‌هایی را با هدف بسیج داوطلبان مناطق
مختلف برای بالا بردن آگاهی شهروندان در مورد اهمیت کمک‌های اولیه برگزار می‌کنند.
هدف اصلی از برگزاری این روز افزایش هوشیاری در مورد نقش
مهم کمک‌های اولیه هم در زندگی روزمره و هم در شرایط اضطراری برای جلوگیری از
تصادفات و بلایا و همینطور درگیر کردن گروه‌های به حاشیه‌رانده شده جامعه است.
No comments:
Post a Comment