هند: خطرناکترین کشور برای زنان؟

مطابق آخرین گزارش بنیاد تامسون هندوستان رسما خطرناک ترین کشور برای زنان به شمار میرود و از این نظر حتی در راس کشورهایی مانند افغانستان و سوریه و سومالی قرار دارد. این بررسی که بر معیارهایی از سلامت گرفته تا خشونت جنسی و همچنین سنتهای فرهنگی مبتنی است بسیار نگران کننده است.

تجاوز گروهی ای که در سال 2012 در دهلی اتفاق افتاد باعث شد برخی از زنان سکوت خود را بشکنند. بر اساس قوانین کشور هند تجاوز به کودکان زیر 12 سال میتواند مجازات مرگ در پی داشته باشد. در 9 جولای امسال سه مرد که مرکتب تجاوز شده بودند به اعدام محکوم شدند. هم اکنون در قوانین کشور هند جرمهای جدیدی تعریف شده که از جمله آنها میتوان به اسیدپاشی اشاره کرد و در همین مدت کوتاه تعداد شکایات ثبت شده توسط زنان به طور چشمگیری رشد داشته است.

چهار تجاوز در هر ساعت

نکته جالب توجه این است که جمعیتهای زنان و فعالان فمینیست این کشور گزارش این بنیاد را نادقیق ارزیابی میکنند و  به عنوان مثال واندانا، متخصص مطالعات جنسیت، میگوید «در عربستان سعودی زنان حتی حق ندارند در فروشگاه های لباس، لباس عوض کنند. برای مردان این کشور غیرقابل تصور است که زنان در کابینهای اطاق پروو لباس عوض کنند.» با این وجود بر اساس آمار دولتی در کشور هند در هر ساعت چهار تجاوز رخ میدهد و امکان به بردگی کشیده شدن زنان بالاست.

زنان هندی معتقدند سلطه مردسالاری فقط مختص به این کشور نیست. واندانا در ادامه میگوید: «گزارش بنیاد تامسون برای توججیه نتایج خود میگوید زنان هندی همچنان در این کشور شهروند درجه دو حساب میشوند. اما در کدام کشور اینگونه نیست؟» بر اساس همین گزارش ایالات متحده در رتبه دهم قرار دارد. و از این رو میتوان گفت که وضعیت زنان در سراسر جهان هشداردهنده است.

هشیاری عمومی زنان هندی پس از تجاوز گروهی به یک دانش آموز در سال 2012 در شهر دهلی گسترش یافت. در آن تاریخ کشور هند در رتبه چهارم این گزارش قرار داشت. اما آیا از آن وقت به اندازه کافی کاری برای زنان انجام شده است؟ بر اساس گزارش سازمان قضایی هندوستان جرم و جنایت علیه زنان در این کشور از سال 2007 تا 2016 تا 83 درصد افزایش داشته است. بخشی از این افزایش را میتوان اینطور توضیح داد که امروزه تعداد بیشتری از زنان خشونت های جنسیتی را گزارش میدهند.

در چنین وضعیتی برخی شخصیتها میتوانند الگویی برای جامعه هند باشند. یکی از اینان فولان دیوی است که خود از قربانیان تجاوز بود. او علیه فرهنگ تجاوز و سلطه مردانه ایستاد و در نهایت به عضویت پارلمان رسید.

هم اینک بانو جمیله خرازی، بنیانگذار و مدیر بنیاد توس، مشغول تهیه فیلمی درباره زندگی فولان است. هدف او از این کار این است که نشان دهد ما میتوانیم زندگی مان را تغییر دهیم. بانو جمیله خرازی در گفتگو با شوسما دات میگوید: «بله شما میتوانید کاست خود را تغییر دهید. شما میتوانید از خود در برابر زورگویی و رنج و بیعدالتی دفاع کنید...فولان از چیزهایی صحبت میکرد که در زمانه او به ذهن کسی نمیرسید.»